Vandaag begin ik er eens vroeg aan... Gisteren was ik zo moe dat ik hierover niet echt meer iets zinnig kon schrijven. Ik ben namelijk naar 'The Night of The Proms' geweest samen met mijn ouders, vrienden van mijn ouders en met mijn vriendin. We kregen deze kans dankzij de vrienden van mijn ouders en hadden daardoor ook een heel mooie plaats in het publiek. We zaten niet te ver en konden heel goed zien.
De aanwezige artiesten bij ons, waren: Gloria Estefan, Wyclef Jean, Amy Macdonald, Hiromi, de eeuwig terugkerende John Miles en natuurlijk het symfonieorkest 'Il Novecento' ondersteunt door het koor 'Fine Fleur' en de 'Electric Band', geleid door één van de bekendste Belgische dirigenten, namelijk 'Robert Groslot'. Wij hadden als 'special guest' de immer sympathieke Bent van Looy (die last had van zijn langer haar dat steeds alle kanten opging. ;-) )
Ons avontuur begon al om 13u30 's middags toen we met de auto moesten vertrekken naar de P+R in Linkeroever. Daar namen we dan de tram (waar weinig volk inzat, raar genoeg) naar het Sportpaleis. We moesten nog een klein eindje wandelen aangezien deze tram niet degene was die onder het sportpaleis aankwam. Tegen dat we daar aankwamen was het wel al iets drukker, vanaf toen is de drukte tot we terug naar huis gingen, niet meer weggegaan.
Gelukkig vonden we onze plek nog zonder accidenten (ondanks dat het licht al uitging) want we waren een minuutje te laat binnengekomen... Vanaf toen kon het spektakel beginnen!!! Voor mij was het al de 3de of 4de keer dat ik dit mocht meemaken, maar desondanks vind ik het elke keer nog spectaculair hoe alles in zijn loopje gaat daar in het gigantische Sportpaleis. Voor mijn vriendin was het de eerst keer en ergens vond ik het wel eens tof voor haar dat ze ook eens zoiets kon meemaken.
De show zelf was weeral de moeite waard!!! (Even een kleine samenvatting):
De show begon eens NIET met 'John Miles', jawade was dat even een verrassing... :-p
Maar John Miles was natuurlijk aanwezig en zong zijn klassieker 'Music', hoe kan het ook anders. Ik verschiet er ergens van dat hij dit nog altijd niet beu is, maar dat is natuurlijk aan hem. ;-)
Hij bracht ook nog een ander nummer, 'Feeling Good' dat toch minder bekend is bij het brede publiek en hier had hij beter niet aangekomen... Persoonlijk vond ik dat hij hiermee andere artiesten die dit musicalnummer ooit hebben gecoverd geen eer aan... Nina Simone, Muse, Michael Bublé en Eels deden het hem ooit voor, maar bij hen had ik er totaal geen probleem mee... John Miles zijn stem raakt me gewoon niet, hij zong het niet 'slecht' maar zijn stem reikt niet ver genoeg om mij volledig mee te krijgen. Sorry hiervoor John Miles, ik moet kritisch zijn.
'Il Novecento', de 'Electric Band' en Fine Fleur onder leiding van Robert Groslot maakten hun naam weer waar. Het was weer overweldigend en door de toevoeging van enkele mannen bij het koor, klinkt het nu eindelijk een beetje breder dan voorheen. De moderne covers (Bastille, ...), de battle tussen het koor en het orkest, de klassieke stukken werden allemaal mooi gebracht. Alleen het 'Slavenkoor' van Verdi, had echt niet gemoeten, weinigen waren geneigd om hier met mee te doen. Weinigen hebben nog een verband met deze muziek en vinden dit eerder een afknapper. Maar voor de rest: Super!!!
De verassingsgast 'Bent Van Looy' deed het zeker en vast niet slecht. Alleen koos hij voor nummers als 'Shadow of a Man' en 'The Game'. Hier had hij toch wel uit een iets bekender gamma kunnen kiezen. Spijtig, maar daarom waren deze nummers nog niet slecht gebracht, in tegendeel. Hij kan echt wel zingen en entertainen.
En ooit al gehoord van 'Hiromi'? Amai, ik ook niet maar achteraf gezien had ik ze misschien wel moeten kennen. Wat een talent is dat op de piano, de nummers die ze speelden waren voor mij meestal heel onbekend maar hoe snel kan zij die nummers spelen? Ongelooflijk, de close-ups van haar handen konden je gewoon misselijk maken, zo snel ging het.
Ook onze liefste 'young' MacDonald, 'Amy Macdonald' speelde een 4-tal liedjes, eerst haar 2 bekendste nummers: 'Mr. Rock And Roll' en 'This Is The Life' die echt goed gespeeld en gezongen waren. Nadien speelde ze een cover, het allombekende 'Dancing In The Dark' van Bruce Springsteen passeerde de revue. Persoonlijk vond ik het niet slecht, maar ik hou toch veel meer van het origineel of de cover van Tom Smith (zanger van de Editors) dan van deze versie. Ze eindigde met een nieuw nummer, 'What Happiness Means To Me'. Dit was voor mij niet zo'n slecht nummer, maar ik werd er ook niet echt warm van.
'Wyclef Jean' was best wel goed. Hij startte met een medley van verschillende liedjes uit zijn repertoire waaronder het nummer 'Killing Me Softly' van zijn tijd met 'The Fugees'. In de medley zat ook het nummer 'No Woman No Cry' van Bob Marley, dit vond ik eigenlijk een beetje verwarrend want zo pakt hij uit met een nummer dat opmerkelijk weinig met hem te maken heeft. Daarop volgde alweer een cover, tijdens het nummer 'Ne Me Quitte Pas' van Jacques Brel werd hij begeleid door Hiromi. De cover was een mooi eerbetoon, maar voor de rest vond ik er weinig mooi aan.
Als laatste kwam de nog steeds heel levendige 'Gloria Estefan'. Zij zong maar liefst 7 liedjes gevolgd door het eindnummer dat ook door haar geschreven was. Het tweede deel van de NOTP was dus een echt 'Gloria Estefan-optreden'. Ze begon met één van haar tophits 'Rhythm Is Gonna Get You', gevolgd door het lied 'Smile' wat mij minder bekend voorkwam. Daarna zong ze ook een cover 'What A Wonderful World' van Louis Armstrong, dit was de slechtste cover van de hele avond. Ik kon het niet echt verdragen dat zij zo'n nummer koos om dan haar eigenheid in te leggen, ik vond het een schande voor dit nummer. Nadien kwamen 'Tierra' (ken ik ook totaal niet), 'Don't Wanna Lose You Now' (niet echt mijn ding), 'Turn The Beat Around' (kwam mij ook niet zo bekend voor) en Conga (heel bekend maar ook mijn ding niet echt...).
Zoals ik hierboven vermeldde, het laatste nummer was een nummer door Gloria Estefan geschreven, maar niet door haar gezongen. Namelijk het nummer 'Let's Get Loud', oorspronkelijk gezongen door Jennifer Lopez maar nu door de voltallige crew van de NOTP (on stage wel te begrijpen ;-) ). Hier was weinig op aan te merken. Het was een swingende afsluiter.
Kortom het was een levendige avond met ups en downs in de zang en muziek algemeen. Ik ben wel blij dat ik hier naartoe ben geweest. Het is een groots evenement en ondanks dat sommige dingen je misschien niet liggen blijft het wel een hele beleving.
Bloggertjes als je dit helemaal hebt doorgenomen, proficiat!!!
Grtz Your Blogger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten